KIKINDA- Slobodan Živkov, trener ŽAK-a i bivši proslavljeni fudbaler, preminuo je u kikindskoj bolnici u 53. godini, od posledica koronavirusa. Vest o odlasku Žileta na njegovom Vašarištu, Gradskom stadionu, ali i u rodnoj Srpskoj Crnji dočekana je u suzama i neverici. Da nas je iznenada napustio veliki igrač i trener konstatovao je Nenad Đerić, doajen kikindskog sportskog novinarstva:
– Slobodan Živkov je fudbalsku karijeru započeo u rodnoj Srpskoj Crnji, a za matični klub “Budućnost” debitovao , uz specijalno lekarsko uverenje. sa samo 16 godina u prvenstvu tadašnje Banatske lige.
U leto 1985. godine prešao je u OFK “Kikindu”, a u jesenjem delu još igrao za “Budućnost”, da bi se u proleće nametnuo tadašnjem teneru Jovanu Kovrliji, koji mu je u poslednjem kolu te sezone u Drugoj ligi SFRJ- Zapad ukazao poverenje da debituje za prvi tim u meču protiv trebinjskog “Leotara”. Naš tim tada je slavio sa 2:0 na Gradskom stadionu.
Već u jesen 1986. postao je standardan kod novog šefa stručnog štaba Tomislava Maojlovića, a decemba otišao na odsluženje vojnog roka. Po povratku Žile, kako su ga oslovljavali saigrači, debitovao je protiv Italije u Rijeci (1:1) za mladu reprezentaciju Jugoslavije u društvu Prosinečkog, Jerkana, Kokana, golmana Piplice i ostalih, a mnogi od njih biće okosnica selekcije koja je osvojila titulu svetskog prvaka u Čiletu 1988- prisetio se Đerić i nastavio:
– Po isteku prvog ugovora sa Kikinđanima imao je konkretnu ponudu zrenjaninskog “Proletera”, a bilo je govora da su njegove igre pratili i iz beogradskog “Partizana”. Za OFK “Kikindu” je nastupao punih 17 sezona i karijeru okončao u poznoj igračkoj 35. godini, u jesen 2001. godine.
Odigrao je ukupno 371 prvenstvenu utakmicu, od kojih 340 u saveznom rangu takmičenja, drugoligaškoj konkurenciji i Prvoj ligi 1992/93. Da nije bilo kazne nakon prekida utakmice OFK Kikinda- Rudar Volvoks, sada već davne 1993. godine, od šest meseci neigranja, koja je smanjena na tri, a kada su on i Gorac Cvijan označeni kao vinovnici napada na sudiju i dvostrukog preloma noge 13.septembra 1998. u Krnjači protiv “Palilulca”, broj nastupa za “crveno bele” bio bi i veći.
Uvek je imao podršku supruge Slavice i dece sina Marka, fudbalskog golmana, i kćeri Jelene, rukometašice. Po završetku karijere bio je sportski direktor OFK “Kikinde”, a kao trener debitovao na klupi 8. aprila 2006. protiv “Radnika” 1:0 kada je ostvarena pobeda u prvenstvu Srpske lige-Vojvodina Jako me je rastužila vest o preranoj smrti Živkova- priznao je Đerić. U neverici je i Rade Medić, nekadašnji saigrač Slobodana Živkova:
– Strašna je ovo vest i veliki gubitak za, pre svega, njegovu porodicu, ali i fudbal, sport uopšte. Pamtiću ga kao kapitena OFK “Kikinde”, kad sam tek ušao u prvi tim. Bio je pravi vođa na terenu i van njega. Veliki fudbaler i sportista. Takav je bio naš Žile. Nakon sjajne igračje karijere, ostao je u fudbalu- rekao je Medić. I na Gradskom stadionu muk. Marko Vukobrat, sektetar OFK “Kikinde 1909”, potvrdio nam je da ga je ova vest šokirala i da ne može da poveruje da nas je napustio Slobodan Živkov.
